کد مطلب:161252 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:212
کاروان اسراء در کوفه
كوفیان با اینكه خاطرات زیادی از محبت ها و مجاهدت های امام علی علیه السلام و فرزندانش داشتند و فضایل آنان را بخوبی می دانستند، ولی از آنجایی كه از مردمی سست ایمان، پیمان شكن و نامهربان بودند، در زمان امام حسین علیه السلام نیز بی وفایی و بی ایمانی و دنیاطلبی خود را نشان دادند. در ابتدا نامه های فراوانی از اشتیاق خود به رهبری امام و برائت از حكومت یزید برای امام نوشتند، ولی با تهدید و تطمیع و تبلیغات مسموم ابن زیاد، خیلی زود همه چیز را فراموش كرده و فرستاده و پیك امام را غریبانه در كوفه و در چنگال یزیدیان رها كردند، تا اینكه مظلومانه به شهادت رسید. كار به همین جا ختم نشد، بلكه همین كوفیان بودند كه سپاه یزید را برای جنگ با حسین بن علی علیه السلام تشكیل دادند و از ابتدا تا پایان كار كه حمله به خیام و به اسارت گرفتن اهل بیت علیهم السلام بود، امیران كفر و یزیدیان روسیاه را همراهی كردند تا كارنامه ی نامهربانی ها و بی وفایی خود را نسبت به خاندان علی علیه السلام تكمیل نموده و خود را رسوای همیشه ی تاریخ نمایند. [1] .
مردم كوفه به محض ورود خاندان اهل بیت علیه السلام به آنجا، با فحش و بدگویی و نیز بی احترامی و سنگ پراكنی، دل داغدار زینب علیهاالسلام و خاندان وحی را بیش از پیش آزردند. اهل كوفه سرمست از پیروزی خیالی خود، با جشن و هلهله و پایكوبی، غفلت و تباهی خود را نشان می دادند.
ولی در همین كوفه، حضرت زینب علیهاالسلام حضرت فاطمه ی صغری علیهاالسلام، ام كلثوم علیهاالسلام و امام سجاد علیه السلام سخنانی ایراد نمودند كه پس از هر خطبه، مردم دندان می گزیدند و اشك می ریختند و از ماوقع چنان تأسف می خوردند كه نقل است پس از آن روز، هیچكس زن
و مرد بسیاری را چون آن روز گریان ندید. [2] .
مردم كوفه به محض ورود خاندان اهل بیت علیه السلام به آنجا، با فحش و بدگویی و نیز بی احترامی و سنگ پراكنی، دل داغدار زینب علیهاالسلام و خاندان وحی را بیش از پیش آزردند. اهل كوفه سرمست از پیروزی خیالی خود، با جشن و هلهله و پایكوبی، غفلت و تباهی خود را نشان می دادند.
ولی در همین كوفه، حضرت زینب علیهاالسلام حضرت فاطمه ی صغری علیهاالسلام، ام كلثوم علیهاالسلام و امام سجاد علیه السلام سخنانی ایراد نمودند كه پس از هر خطبه، مردم دندان می گزیدند و اشك می ریختند و از ماوقع چنان تأسف می خوردند كه نقل است پس از آن روز، هیچكس زن
و مرد بسیاری را چون آن روز گریان ندید. [2] .
[1] براي شناخت بيشتر مردم كوفه، به فصل سوم مراجعه نماييد.
[2] قصه ي كربلا، ص 426 الي 439.